Wiśnia Pandy 103 – specyfikacja
| Podkładka: | Antypka |
| dojrzałość zbiorcza: | połowa lipca |
| barwa kwiatów | białe |
| pora kwitnienia | kwiecień maj |
| wielkość owocu: | duża bardzo duża |
| kształt owocu: | nerkowaty |
| barwa owocu: | czerwony |
| miąższ: | soczysty słodko-kwaśny |
| mrozoodporność: | wysoka |
| pochodzenie: | Węgry |
| zapylacze: | Częściowo samopylna Nefris Łutówka Kelleris 16 |
Wiśnia Pandy 103 – charakterystyka odmiany
Odmiana wiśni Pandy 103 (Kӧrӧser) jest odmianą węgierską, prawdopodobnie uprawiana była już w XVIII w. W Polsce często uprawiana w młodych sadach, zaliczana w pomologii do grupy czerech. Czerechy to wiśnie słodkie, naturalne mieszańce wiśni i czereśni. Pandy uznawana jest za jedną z najsmaczniejszych odmian wiśni, wybitnie deserowych. Dlatego polecana jest do uprawy przydomowej, amatorskiej oraz towarowej w cieplejsze rejony.
Drzewo
Drzewo wiśni Pandy 103 rośnie silnie, tworząc jajowatą koronę, o mocnych gałęziach, które są pokryte dużą ilością krótkopędów. Liście są koloru ciemnozielonego, grube i skórzaste. Podczas wiosennych przymrozków istnieje możliwość przemarzania pąków kwiatowych, gdyż kwitną wcześnie. Drzewa zaczynają swoje owocowanie zazwyczaj w 3 roku po posadzeniu.
Owoce
Wiśnia Pandy 103 rodzi duże, bądź bardzo duże owoce (około 5-7 g), szeroko-kuliste, nerkowate o przeświecającej, wiśniowo-czerwonej skórce. Miąższ wiśni jest barwy czerwonej, dość ścisły, słodko-kwaskowaty, dobrze odchodzi od pestki, a przede wszystkim jest smaczny. Sok jest jasnoczerwony i nie wycieka po oderwaniu szypułki. Owoce deserowe, przydatne na nektary, kompoty oraz dżemy, super nadają się do mrożenia. Niekoniecznie na sok z uwagi na jego jasny kolor.
Zbiór i przechowywanie
Wiśnia Pandy 103 to odmiana średnio wczesna, jej owoce dojrzewają w drugiej połowie lipca, na kilka dni (ok 7 dni) przed Łutówką. Można je zrywać ręcznie lub maszynowo. Owoce są średnio wrażliwe na pękanie i dobrze znoszą transport.
Odporność
Drzewo odmiany Pandy 103 jest mało podatne na choroby, mało wrażliwe na raka bakteryjnego. Wykazuje się wysoką odpornością na choroby grzybowe i jest wysoce wytrzymałe na mróz.
Zapylacze
Odmiana Pandy 103 jest częściowo obcopłodna. Dobrymi zapylaczami dla tej odmiany są Nefris, Łutówka, Kelleris 16, Wołyńska. Najlepszym co można zrobić dla lepszego owocowania jest zapewnienie zapylaczy w stosunku 1:1. Przy braku odpowiednich zapylaczy zauważa się w niektóre lata słabsze plonowanie.
Sadzenie
Wiśnię odmiany Pandy 103 najlepiej sadzić w cieplejszych rejonach kraju z uwagi na ryzyko przemarzania kwiatów wczesną wiosną. Odmiana ta preferuje ziemię przepuszczalną i żyzną oraz stanowisko słoneczne i osłonięte. Toleruje ewentualny półcień. Najlepsze są ziemie piaszczysto-gliniaste o pH w zakresie 5,6-6,8. Podczas sadzenia musimy pamiętać, aby dostosować odpowiednio wielkość dołka w stosunku do objętości korzeni. Muszą one bowiem mieścić się w nim swobodnie bez podwijania itp. Sadzimy tak, aby miejsce szczepienia znajdywało się powyżej ziemi. Zasypujemy dołek z drzewkiem żyzną ziemią, ugniatamy dokładnie i podlewamy obficie. W celu łatwiejszego podlewania w późniejszym czasie po wsadzeniu można utworzyć misę wokół pnia. Nie zapominamy o tej ważnej czynności w trakcie całego sezonu. Szczególnie gdy panuje susza. Drzewo potrzebuje jej szczególnie w newralgicznym momencie jakim jest kwitnienie i zawiązywanie owoców. Korzystną metodą jest ściółkowanie drzewka np. obornikiem lub torfem. W celu ochronnym na zimę można usypać kopczyk z ziemi na około 30 cm.
Rozstaw sadzenia i dopuszczalny poziom wód gruntowych – Wiśnia Pandy 103
Cięcie
Sadząc wiśnię Pandy 103 na jesień czekamy z pierwszym cięciem do wiosny. Jeśli młode drzewko sadzimy wiosną to od razu je przycinamy. Postępujemy według schematu: wszystkie odrosty do 50 cm od ziemi usuwamy. Przewodnik czyli pęd główny skracamy na wysokość 40-50 cm nad ostatnią gałązką. Wszystkie boczne pędy przycinamy o 1/3. W kolejnych latach usuwamy te gałązki, które się krzyżują, wyrastają ostro od przewodnika lub z nim konkurują. Ponadto te chore i uszkodzone. Dbamy o szerokie kąty odgałęzień, aby utworzyć mocną konstrukcję konarów. W kolejnych latach, gdy drzewo już owocuje, lepszym terminem cięcia będzie lato po zbiorach. Jest to termin znacznie korzystniejszy dla pestkowców. Wynika to z dużo lepszych warunków klimatycznych, które nie sprzyjają bakteriom i grzybom, innymi słowy chorobom. Rany zawsze należy zabezpieczyć maścią ogrodniczą.
Wpisy na blogu powiązane z tym produktem
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.