Wiśnia Nefris – specyfikacja
| Podkładka: | Antypka |
| dojrzałość zbiorcza: | połowa lipca |
| barwa kwiatów | białe |
| pora kwitnienia | maj |
| wielkość owocu: | średnia |
| kształt owocu: | kulisty |
| barwa owocu: | czerwony |
| miąższ: | soczysty aromatyczny kwaśny |
| mrozoodporność: | wysoka |
| pochodzenie: | Polska |
| zapylacze: | samopylna |
Wiśnia Nefris – charakterystyka odmiany
Wiśnia Nefris jest odmianą polskiego pochodzenia. Jest to siewka Łutówki ze swobodnego zapylenia, znaleziona w Łochowie przez prof. Zaliwskiego. Wyróżnia się na tle innych odmian bardzo dużą plennością, odpornością na moniliozę jak również ogromną przydatnością na przetwory. Po raz pierwszy Wiśnia Nefris została opisana w 1960 r. Odmiana polecana do uprawy w całej Polsce. Jedna z najbardziej cenionych odmian do przetwórstwa. Polecana jedynie w rejony o małej ilości opadów.
Drzewo
Drzewo wiśni Nefris rośnie średnio silnie lub słabo, tworząc kulistą bądź owalną koronę. Jest ona dość zagęszczona, a pędy kierują się do góry. Ponadto niektóre dolne pędy mają tendencję do ogołacania się. Drzewo wiśni Nefris kwitnie średnio wcześnie. Kwiaty są barwy białej, a pod koniec kwitnienia różowieją (cecha Nefrisa) i są podatne na przymrozki wiosenne. Odmiana ta wchodzi wcześnie w owocowanie.
Owoce
Owoce wiśni Nefris są średniej wielkości lub duże (około 4-6 g) lekko spłaszczone, kuliste, mają słabo zaznaczony szew. Skórka owoców jest delikatna, ciemno-wiśniowa, przechodząca w fioletowo-brązową, błyszcząca. Pod skórką kryje się mięsisty, ciemno-rubinowy i aromatyczny miąższ o kwaśnym i korzennym posmaku. Wiśnie te są bardzo soczyste, a sok jest bardzo gęsty – ciemno-rubinowy. Nie wycieka on po oderwaniu szypułki.
Zbiór i przechowywanie
Wiśnia Nefris dojrzewa w połowie lipca, niemalże jednocześnie z Debreceni Bötermö. Wydaje obfite i regularne plony, nawet przy niekorzystnych warunkach w porze kwitnienia. Drzewo w wieku 7-8 lat daje od 20 do 30 kg owoców. Nefris jest jedną z najlepszych odmian nadających się na przemysł, w szczególności na dżemy, soki, kompoty i mrożonki.
Odporność
Drzewo wiśni Nefris jest odporne na mróz oraz moniliozę, ale wrażliwe na choroby bakteryjne, drobną plamistość i dziurkowatość liści. Nie jest polecana do rejonów o dużej intensywności opadów.
Zapylacze
Wiśnia Nefris jest odmianą samopylną. Sama jest jednak dobrym wspomagającym zapylaczem dla odmiany Piramis, Hiszpanki Późnej, Łutówka, Pandy 103, a także innych odmian. Warto posadzić tą odmianę dla zwiększenia owocowania innych.
Sadzenie
Drzewo odmiany Nefris może być sadzone w rejonach o małej intensywności opadów. Jest wtedy mniej narażone na choroby. Dobrze się czuje na wzniesieniach i przewiewnych stanowiskach. Odnajduje się również na glebach lekkich. Dołek pod drzewko musi być tak wykopany, aby korzenie można było umieścić w nim swobodnie. Bez zawijania i podwijania się. Jeśli są zbyt długie to można je lekko skrócić. Na jego dno pod korzenie usypujemy kopczyk z żyznej ziemi, może być to ziemia kompostowa. Następnie zasypujemy go wraz z drzewkiem i dokładnie ugniatamy ziemię wokół pnia. Miejsce szczepienia musi wystawać ponad ziemię zazwyczaj około 10 cm. Na koniec należy drzewko obficie podlać. W trakcie sezonu szczególnie gdy panuje susza koniecznie dbamy o odpowiednią wilgotność podłoża.
Rozstaw sadzenia i dopuszczalny poziom wód gruntowych – Wiśnia Nefris
Cięcie
Wiśnia odmiany Nefris wymaga po posadzenia przycięcia, aby mogła przyjąć się w nowym miejscu. Podczas wykopywania drzewka ze szkółki system korzeniowy zostaje naruszony. Zostaje wtedy zachwiana równowaga między częścią nadziemną a podziemną. Dlatego tak ważne jest cięcie drzewka zaraz po posadzeniu na wiosnę. Gdy sadziliśmy jesienią to czekamy do pierwszej wiosny i wtedy przycinamy. Przede wszystkim należy wszystkie gałązki i odrosty od ziemi do wysokości 50cm lub 60 cm – usunąć. Przewodnik, czyli pęd główny skracamy około 40-50 cm nad ostatnią gałązką. Gałązki boczne skracamy o 1/3. W kolejnych latach korygujemy rozrost pędów krzyżujących się, rosnących do środka korony lub konkurujących z przewodnikiem. Również te pokładające się gałązki, niekiedy ogołocone wycinamy. W późniejszych latach, najlepiej po owocowaniu należy ciąć wiśnię Nefris w okresie letnim, kiedy są wysokie temperatury i mało opadów. Jest to też profilaktyka, aby drzewa nie były narażane na choroby, które mają lepsze warunki rozwoju w okresie wiosennym. Zawsze rany po cięciu zabezpieczamy maścią ogrodniczą lub farba emulsyjną z dodatkiem fungicydu.
Wpisy na blogu powiązane z tym produktem
Przemysław Chałada (zweryfikowany) –
Rewelacja. Drzewka doskonale zabezpieczone, szybka dostawa. Wiśnia posadzona w połowie marca już w lipcu tego samego roku wydała owoc… co prawda tylko 3 sztuki, ale to ogromne zaskoczenie, że tego samego roku.