Morela Somo – specyfikacja
| Podkładka: | Ałycza |
| dojrzałość zbiorcza: | połowa sierpnia |
| barwa kwiatów | białe różowe |
| pora kwitnienia | kwiecień |
| wielkość owocu: | 25-35g średnia |
| kształt owocu: | kulisty owalny |
| barwa owocu: | czerwony pomarańczowy |
| miąższ: | soczysty słodki odchodzi od pestki |
| mrozoodporność: | wysoka |
| pochodzenie: | Polska |
| zapylacze: | Samopylna |
Morela Somo – charakterystyka odmiany
Morela Somo to nasza krajowa odmiana, którą wyhodowano w Instytucie Sadownictwa w Skierniewicach w 1962r. Jest wynikiem krzyżówki mieszańca XI-NS-5 i odmiany Rakowski. Do Rejestru Odmian wprowadzona w 1991 r. Jest to świetna odmiana deserowa jak i przerobowa. Nadaje się zarówno do uprawy towarowej jak i amatorskiej na działki. Drzewo moreli Somo posadzone w ogrodzie może spełniać również rolę dekoracyjną, z uwagi na atrakcyjny wygląd w porze kwitnienia. Daje również możliwość zacienienia miejsca wypoczynkowego.
Drzewo
Wzrost drzewa moreli odmiany Somo oznacza się jako silny. Tworzy koronę gęstą o kształcie kulistym. Wytwarzające się jednoroczne pędy są średnio długie i grube o kolorze brązowo-wiśniowym. Drzewo tworzy kwiaty umiarkowanej wielkości koloru białoróżowego. Liście są średniej wielkości i okrągłe.
Owoce
Morela Somo rodzi owoce średniej wielkości (25-35g) lub nawet małe przy obfitym owocowaniu – dlatego warto przerzedzać zawiązki. Kształt ich jest kulisto-owalny. Skórka nieznacznie omszona koloru ciemnopomarańczowego z kropkowanym, ciemnoczerwonym rumieńcem. Rumieniec pokrywa od 10-30 % owocu w zależności od intensywności nasłonecznienia. Miąższ ciemnopomarańczowy jest soczysty, odrobinę włóknisty, słodki i smaczny. Pestka dobrze oddziela się od miąższu.
Zbiór i przechowywanie
Owoce moreli Somo można zbierać zazwyczaj w drugiej połowie sierpnia około 3 tygodnie po odmianie Early Orange.
Odporność
Odmiana moreli Somo dobrze sprawdza się w naszych warunkach klimatycznych, morela jest wytrzymała na niskie temperatury. Zarówno drzewo jak i pąki kwiatowe. Ponadto wykazuje się dobrą odpornością na choroby i szkodniki.
Zapylania
Morela Somo jest samopłodna, co oznacza, że może być sadzona bez sąsiedztwa innej odmiany – nie wymaga zapylacza. Do zawiązywania owoców wystarcza jej pyłek ze swojego drzewa lub innego drzewa tej samej odmiany.
Sadzenie
Morela Somo dobrze rośnie na stanowisku słonecznym na możliwie najwyższej części terenu. Morele nie lubią wilgoci czy długo utrzymującej się mgły. Duża wilgotność stanowi bowiem dla nich źródło potencjalnych zakażeń. Glebę morela Somo preferuje żyzną, ciepłą i przewiewną o pH zbliżonym do obojętnego, lekko kwaśną. Zalecany poziom wód gruntowych dla moreli Somo wynosi 1,8-2 m. Drzewko tego gatunku na pewno nie toleruje ziemi podmokłej, ciężkiej i zimnej o kiepskiej przepuszczalności. Będzie wtedy bardziej podatne na choroby i uszkodzenia mrozowe. Jeśli zdecydujemy się na jesienny termin sadzenia moreli to po posadzeniu należy utworzyć kopczyk wkoło pnia, który będzie ochraniał korzenie przed przemarznięciem. Ponadto warto przez pierwsze 2-3 lata okrywać młode drzewko na zimę. Warto jest również bielić pnie drzew w styczniu celem uniknięcia pęknięć kory, które są potencjalnymi wrotami dla bakterii i grzybów. Jeśli morela sadzona jest na wiosnę, należy po posadzeniu utworzyć misę wkoło pnia i obficie oraz regularnie podlewać morelę.
Morela Somo – rozstaw sadzenia i poziom wód gruntowych
Cięcie
Cięcie jest ważnym zabiegiem dla rośliny, ponieważ przywraca równowagę między częścią nadziemną a podziemną. Równowaga ta zostaje zachwiana w momencie wykopywania drzewek ze szkółki. System korzeniowy zostaje naruszony i zaniedbanie cięcia drzewka może prowadzić do nieprzyjęcia się rośliny – do uschnięcia. Pierwsze cięcie moreli Somo wykonujemy na wiosnę, najlepiej w dzień bezdeszczowy i suchy. Przewodnik przycinamy nad ostatnią gałązką 40-50 cm. Pędy boczne skracamy o 1/3 (słabsze) o 2/3 (mocniejsze). Wszystkie odrosty i pędy do 50 cm od ziemi również usuwamy. Morelę Somo prowadzimy w zależności od rodzaju korony jaką chcemy posiadać. Może to być korona wrzecionowa, kotłowa lub prawie naturalna. Ważną czynnością jest odginanie bocznych gałązek, aby tworzyły możliwie jak najbardziej szeroki kąt z przewodnikiem. Służą do tego klamerki, wykałaczki lub spinacze do ubrań. Pędy, które wyrastają pod ostrym kątem do przewodnika usuwamy, gdyż najczęściej pod ciężarem owoców gałęzie takie ułamują się. Ponadto zbiera się tam woda, która zamarzając i odmarzając, uszkadza tkankę. Jest to wtedy potencjalne miejsce zakażeń, w które wnikają patogeny powodując różne choroby m. in. rak bakteryjny. Koniecznie miejsca po przycięciu należy posmarować maścią ogrodniczą lub farbą emulsyjną z dodatkiem fungicydu.
Wpisy na blogu powiązane z tym produktem
Recenzje
Na razie nie ma opinii o produkcie.