Śliwa Herman – specyfikacja
| Podkładka: | ałycza |
| dojrzałość zbiorcza: | połowa lipca |
| barwa kwiatów | białe |
| pora kwitnienia | kwiecień |
| wielkość owocu: | 25-35g średnia |
| kształt owocu: | owalny |
| barwa owocu: | fioletowy |
| miąższ: | kwaskowato-słodki odchodzi od pestki |
| mrozoodporność: | średnia |
| pochodzenie: | Szwecja |
| zapylacze: | częściowo samopylna Amers, Bluefree, Opal, Cacańska Lepotica |
Śliwa Herman – charakterystyka odmiany
Śliwa Herman to wczesna odmiana nowej generacji, która swoje pochodzenie ma w Szwecji. Wyhodowano ją ze skrzyżowania odmian Car i Ruth Gerstetter, którą obecnie praktycznie wypiera. Jest to wynikiem lepszej mrozoodporności, mniejszej wrażliwości na choroby i dłużej utrzymującej się świeżości owoców odmiany Herman. Jest świetną, wczesną odmianą do produkcji towarowej. Może być również uprawiana w przydomowych ogrodach.
Drzewo
Śliwa Herman rośnie średnio silnie, tworzy koronę kulistą, niekiedy rozłożystą, dosyć luźną. Młode, jednoroczne pędy praktycznie w całości są zielone, z bordowymi kropkowaniami. Od strony lepiej doświetlonej pędy te są nierównomiernie brązowo-bordowe. Gałązki odchodzą od przewodnika pod dosyć szerokimi kątami, przez co łatwo prowadzi się takie drzewo. Śliwa Herman wcześnie wchodzi w owocowanie, zwykle w 2-3 roku po posadzeniu, plonując umiarkowanie obficie, raczej regularnie. Kwitnie średnio wcześnie.
Owoce
Owoce śliwy Herman rodzi średniej wielkości w granicach 25-35g o owalnym kształcie. Na podkładkach silnie rosnących oraz żyznych i nawadnianych glebach owoce dochodzą do 40g. Skórka o kolorze bordowo-fioletowym pokryta jest woskowym, fioletowo-niebieskim nalotem. Miąższ jest żółty, lekko kwaśny i smaczny. W dodatku dobrze oddziela się od pestki. Z tego wyglądu owoce podobne są do odmiany Ruth Gerstetter z tą różnicą, że są ciemniejsze, a nalot pokrywający skórkę jest woskowy, trwalszy. Tak więc jest to cenniejsza odmiana deserowa szczególnie dla produkcji towarowej. Owoce świetnie nadają się do spożycia na surowo jak i na różnego rodzaju przetwory, dżemy, oraz do wypieków.
Zbiór i przechowywanie
Śliwa Herman jest jedną z wcześniejszych i w dodatku smaczniejszych odmian. Czas jej zbiorów przypada na połowę lipca. Około 2-3 dni po odmianie Ruth Gerstetter. W przeciwieństwie do niej owoce znacznie mniej opadają przed zbiorem. Trzeba się jednak nastawić na co najmniej dwukrotny zbiór, gdyż śliwki dojrzewają nierównomiernie. Zerwane w odpowiednim momencie, mogą być przetrzymane do kilku dni. Dobrze znoszą transport.
Odporność
Drzewo odmiany Herman zaliczane jest do dostatecznie wytrzymałych na mróz, choć jeśli młode, jednoroczne pędy nie zdążą odpowiednio zdrewnieć przed zimą, to mogą przemarznąć. Śliwa ta jest mało podatna na szarkę, ogólnie średnio wrażliwa na choroby kory i drewna. Na tym polu znacznie lepiej wypada od odmiany Ruth Gerstetter, od której pochodzi.
Zapylacze
Śliwę Herman zalicza się do odmian częściowo samopylnych. Co oznacza, że jeśli drzewko rośnie pojedynczo to rodzi owoce, jednak najczęściej nie jest to plon zadowalający. W celu lepszego i obfitszego owocowania wskazane jest jednak sąsiedztwo innej odmiany zapylającej. Mogą to być takie odmiany jak: Bluefree, Amers, Cacańska Lepotica, Opal, Earliblue.
Sadzenie
Śliwa Herman preferuje stanowiska słoneczne i ciepłe. Gleba najlepiej, aby była głęboka, żyzna, przewiewna i wilgotna o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. Odpowiednia jest również ziemia piaszczysto-gliniasta.
Śliwki potrzebują najwięcej wilgoci spośród wszystkich gatunków drzew owocowych. Jeśli sadzimy drzewko na wiosnę to dobrze jest zastosować ściółkowanie np. obornikiem. Należy wkoło pnia rozsypać pas obornika szerokości 30 cm, grubości ok. 15 cm z odstępem 10 -15 cm od pnia, aby go nie poparzyć. Następnie dobrze jest przysypać delikatnie obornik ziemią, aby ograniczyć uwalnianie potrzebnego azotu do atmosfery. Ściółka taka utrzymuje wilgoć, chroni przed nadmiernym przesuszeniem gleby i jednocześnie stopniowo nawozi roślinę. Jeśli drzewko sadzimy jesienią to dobrym posunięciem jest kopczykowanie pnia do ok 30 cm od ziemi. Ma to na celu ochronę korzeni i miejsca szczepienia przed przemarznięciem. Ponadto w zimie (na pocz. stycznia) dobrym zabiegiem okazuje się być bielenie pni farbą emulsyjną z dodatkiem fungicydu lub wapnem. Zabezpiecza to korę przed pękaniem i jednocześnie przed wnikaniem grzybów.
Dopuszczalny poziom wód gruntowych oraz rozstaw sadzenia – Śliwa Herman (korona wrzecionowa)
Cięcie
Śliwa Herman jest drzewem, które się łatwo prowadzi. Gałęzie rosną pod szerokim kątem od przewodnika, tak więc nie trzeba ich specjalnie mocno odginać. Drzewko po posadzeniu na wiosnę należy przyciąć na wysokość ok. 90 cm. jeśli nie ma pędów bocznych. Natomiast jeśli je ma to przewodnik przycinamy ok 40 cm. nad ostatnią gałązką, a pędy boczne lekko skracamy (1/3 długości). Formowanie korony trwa zazwyczaj przez 3 pierwsze lata. Korona śliwy może być prowadzona jako prawie naturalna z wyraźną dominacją pędu głównego czyli przewodnika, lub wrzecionowa. W kolejnych latach corocznie prowadzi się cięcie prześwietlające, usuwając wszystkie uszkodzone, suche, chore czy krzyżujące się pędy. Także te mocne, silnie konkurujące z przewodnikiem w górnej części korony wycinamy na czop i smarujemy maścią ogrodniczą. Herman jest śliwą wczesną, a więc już po uformowaniu korony, wszelkie cięcia ograniczające wzrost wykonuje się od lipca do końca sierpnia jako cięcie letnie
Przeczytaj także na blogu:
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.