Żurawina wielkoowocowa Ben Lear – charakterystyka odmiany

Żurawina wielkoowocowa Ben Lear jest płożącą zimozieloną krzewinką. Odmiana ta została wyłoniona spośród dzikich roślin w stanie Wisconsin w 1900 roku. Rośnie średnio silnie, dorasta do 30 cm wysokości, a jej pędy płożące osiągają do 150 – 180 cm długości. Szybko przyrasta, tworząc liczne przyrosty owoconośne, jest ceniona jako smaczny dodatek w kuchni na przetwory czy nalewki oraz jako ozdoba w ogrodzie czy na działce. Sadzonki żurawiny dają owoce w 2-4 roku po posadzeniu. Odmiana ta kwitnie od lipca, następnie owocuje od końca września do listopada, daje duże zbiory. Owoce żurawiny Ben Lear są bardzo duże, purpurowoczerwone, o kulistym, nieco wydłużonym kształcie, zbyt kwaśne i cierpkie aby zjadać je na surowo. Dzięki zawartości kwasu benzoesowego, owoce dają się dobrze przechowywać.

Żurawina wielkoowocowa Ben Lear – wymagania glebowe

Sadzonki żurawiny wielkoowocowej Ben Lear należy sadzić w miejscach osłoniętych od wiatru ale słonecznych, ważne jest aby podłoże było wilgotne, mocno kwaśne (pH 3,2-4,5), próchnicze. Podłoże można przygotować z mieszanki trocin oraz kwaśnego torfu w stosunku 1:1, które należy zmieszać z ziemią na głębokości co najmniej 20 cm. Jeśli poziom wód gruntowych jest wysoki to jest to korzystne dla krzewów żurawiny, zaś susza w czasie upałów nie jest wskazana. Dlatego należy dbać o odpowiednie nawodnienie. Zalecany rozstaw sadzenia między sadzonkami żurawiny to 30 x 30 cm. Nawożenie najlepiej wykonywać w kwietniu, nawozami lekko zakwaszającymi glebę. Krzewy żurawiny Ben Lear wykazują wysoką mrozoodporność i są rzadko atakowane przez szkodniki i choroby.