Śliwa Opal – specyfikacja
| Podkładka: | ałycza |
| dojrzałość zbiorcza: | początek sierpnia |
| barwa kwiatów | białe |
| pora kwitnienia | kwiecień maj |
| wielkość owocu: | 25-30g średnia |
| kształt owocu: | owalny |
| barwa owocu: | różowy fioletowy |
| miąższ: | soczysty kwaskowatosłodki odchodzi od pestki |
| mrozoodporność: | wysoka |
| pochodzenie: | Szwecja |
| zapylacze: | samopylna |
Śliwa Opal – charakterystyka odmiany
Śliwa Opal jest to odmiana powstała ze skrzyżowania Renklody Uleny i Early Favourite w Szwecji i rozpowszechniła się do wielu krajów Europy. W Polsce uprawiana jest z powodzeniem od ponad dwudziestu lat. Obecnie Opal jest chętnie kupowany do upraw amatorskich. Można drzewa znaleźć w sadach przydomowych, ogrodach i na działkach. Jeżeli chodzi o uprawy towarowe to jej znaczenie maleje, ponieważ rynki zbytu się kurczą. Warto jednak ją uprawiać w pobliżu chłonnych rynków zbytu. Śliwa Opal jest cenną odmianą do sadów ekologicznych, ponieważ nie wymaga dużo zabiegów chemicznych.
Drzewo
Drzewo odmiany Opal rośnie dość silnie. Tworzy szeroko-stożkowatą wyniosłą na początku, a później rozłożystą koronę. Korona jest zagęszczona. Pędy jednoroczne są bordowo-brązowe. W okres owocowania wchodzi wcześnie, bo w 2-3 roku po posadzeniu. Zależy to jednak od tego na jakiej podkładce drzewo było szczepione. Szczepiona na ałyczy zaczyna owocować rok później. Odmiana Opal owocuje obficie i w dobrych warunkach corocznie. Dla uzyskania owoców deserowych trzeba przerzedzać zawiązki. Jest to też ważne jeśli chce się zbierać śliwki co roku. Podczas przerzedzania trzeba zostawić śliwki co 3-6 cm. Odmiana kwitnie średnio wcześnie w kwietniu i w maju. Kwiaty są pojedyncze i białe.
Owoce
Jeśli drzewo jest zadbane, owoce Śliwy Opal są duże (25-30 gram) lub średnie, kulisto-owalne i bardzo smaczne. Skórka jest cienka, żółta pokryta różowo-fioletowym rumieńcem. Pokrywa ją również jasny nalot. Śliwa Opal posiada miąższ łatwo oddzielający się od pestki. Jest żółtawo-zielonkawy lub żółty, dość ścisły, bardzo soczysty, kwaskowato-słodki i lekko aromatyczny. Pestka jest nieduża. Śliwki nadają się do jedzenia na surowo oraz na przetwory w tym na kompoty, marmolady, soki. Opal jest jedną z najwcześniejszych bardzo smacznych śliw.
Zbiór i przechowywanie
Owoce dojrzewają nierównomiernie. Trzeba je zbierać przynajmniej dwukrotnie. Co oczywiście w sadach przydomowych jest zaletą ponieważ mamy wydłużony zbiór. Pierwsze owoce dojrzewają zwykle na początku sierpnia. Ze zbiorem dojrzałych śliw nie wolno zwlekać, ponieważ mogą opadać z drzewa.
Odporność
Odmiana Śliwy Opal jest średnio wytrzymała na mróz ale mało wrażliwa na szarkę i inne choroby.
Zapylanie
Śliwa Opal jest samopłodna i nie zachodzi konieczność sadzenia w pobliżu zapylaczy czyli innych odmian Śliw.
Sadzenie
Śliwa Opal może być sadzona na terenie całego kraju. Lubi gleby żyzne- gliniaste, piaszczysto-gliniaste, brunatne z tym, ze śliwa szczepiona na ałyczy jako silniej rosnąca wykazuje większa tolerancję dla suchych i mało urodzajnych gleb. Drzewko szczepione na Węgierce Wangheima potrzebuje więcej wody i żyźniejszej ziemi. Gleba powinna być lekko kwaśna lub zasadowa, a stanowisko słoneczne. Jeśli nasza ziemia odbiega znacznie od ideału należy ją wcześniej odpowiednio przygotować pod sad. Jeśli Śliwa Opal nie będzie rosła w miejscu nasłonecznionym owoce będą mniejsze i dłużej będą dojrzewały. Dołek podczas sadzenia nie powinien być zbyt mały i płytki, ponieważ korzenie nie mogą być podwinięte. Po posadzeniu roślinę należy obficie podlać.
Dopuszczalny poziom wód gruntowych oraz rozstaw sadzenia – Śliwa Opal (korona wrzecionowa)
Cięcie
Śliwa Opal po posadzeniu powinna być przycięta. Niezależnie czy drzewko zostało posadzone wiosną czy jesienią, pierwsze cięcie wykonujemy zawsze na wiosnę. Polega ono na skróceniu pędów bocznych o 30% jeśli są dłuższe niż 30cm. Zostawiamy maksymalnie 5 gałęzi. Przewodnik ucinamy 30-40 cm nad ostatnim pędem. Do poziomu 50cm nie może wyrastać żaden pęd ani odrost korzeniowy. Jeżeli drzewko jest bez rozgałęzienia skracamy je do wysokości 80-90cm. W okresie późniejszym należy ciąć w celu uformowania korony. W przypadku tej odmiany najlepiej sprawdza się korona wrzecionowa. Składa się ona z przewodnika i dwóch, trzech pięter konarów wyrastających z pnia pod kątem prostym. W późniejszych latach należy wycinać wszelkie uszkodzone, suche czy chore gałązki. Wycina się przede wszystkim gałęzie zbyt wybujałe, rosnące zbyt blisko siebie, gałęzie krzyżujące się, wilki i odrosty.
Przeczytaj także na blogu:
kulesza_22_1991 –
Super, że można u państwa zamówić każdy rodzaj drzewek i spełnić swoje marzenie małego sadu 🙂