Opis
Śliwa Amers (Mieszaniec) – specyfikacja
| Podkładka: | ałycza |
| dojrzałość zbiorcza: | połowa września |
| wielkość owocu: | 50-60g duża |
| kształt owocu: | owalny lekko spłaszczony |
| barwa owocu: | niebieski fioletowy |
| miąższ: | słodko-kwaśny odchodzi od pestki |
| mrozoodporność: | średnia |
| pochodzenie: | USA |
| zapylacze: | Renkloda Althana Renkloda Ulena Stanley Vision |
Śliwa Amers (Mieszaniec) – charakterystyka odmiany
Śliwa Amers (mieszaniec) została wychowana w USA. Rodowód nie jest niestety znany. Może to być siewka śliwy Stanley z wolnego zapylenia. Amers zyskał dużą popularność w Polsce i jest chętnie uprawiana w sadach towarowych. Można ją również polecić do upraw amatorskich w ogrodach, sadach przydomowych i na działkach.
Drzewo
Drzewo odmiany Amers rośnie raczej słabo i tworzy luźna koronę. Korony są w młodym wieku stożkowate i szeroko stożkowate, rozłożyste w starszym. Polecane podkładki to między innymi ałycza, W Wangenheima, Pixy. Drzewo jest plenne. W okres owocowania wchodzi wcześnie, w drugim lub trzecim roku po posadzeniu. Śliwa Amers plonuje regularnie i obficie.
Owoce
Owoce odmiany Amers są duże, bo dorastają do 50-60g, owalne, lekko spłaszczone. Skórka jest brązowo-niebieska lub bordowo-niebieska. Wybarwienie zależy od nasłonecznienia. Miąższ jest żółty lub pomarańczowożółty, zwarty , niezbyt soczysty, kwaskowato-słodki i smaczny. Wyjątkowo łatwo odchodzi od pestki. Jeżeli drzewa są niedostatecznie zaopatrzone w wodę lub przeżyły okres posuchy, miąższ oddziela się nieco gorzej i czasem dochodzi do odłamywania się fragmentu pestki w części przyszypułkowej. Pestka jest średniej wielkości. Owoce Śliwy Amers mają dużą wartość przetwórczą. Nadają się na kompoty, dżemy, susze i marmolady. Można je wykorzystywać do wypieku ciast. Są też deserowe i mogą być zjadane na surowo.
Zbiór i przechowywanie
Owoce Śliwy Amers są dojrzałe do zbioru w połowie września. Czasem już pod koniec sierpnia. Zależy to od roku oraz stanowiska na jakim rosną. Zerwane zbyt późno rosną większe ale stają się mniej smaczne. Owoce w pełni dojrzałe nie koniecznie są całkowicie wybarwione dlatego termin ich zbiorów nie zależy od barwy. Śliwki dojrzewają nierównomiernie i dzięki temu zbiór jest wydłużony. Śliwki odmiany Amers trzeba zbierać ostrożnie, ponieważ dość trudno oddzielają się od szypułek co może być przyczyną ich uszkodzeń. Można, a nawet warto zbierać je z szypułkami.
Odporność
Śliwa Amers nie jest specjalnie wrażliwa na mróz. Jest mało podatna na szarkę i inne choroby z wyjątkiem moniliozy, której owoce ulegają w wilgotne lata. Amers jest również odporny na wiosenne przymrozki.
Zapylanie
Śliwa Amers jest obcopłodna i dobre zbiory daje po posadzeniu w pobliżu zapylacza. Dobrymi zapylaczami są np. Empress, Bleufre.
Sadzenie
Śliwa odmiany Amers może być sadzona na terenie całego kraju także na obszarach gdzie jest chłodniej. Stanowisko powinno być osłonięte od wiatru i słoneczne. W miejscu zbyt przewiewnym śliwa mimo dużej odporności na mróz może przemarzać. Podłoże powinno być żyzne i wilgotne ale nie podmokłe. Śliwa Amers nie może być więc uprawiana na ciężkich glinach i na madach. Drzewo szczepione na ałyczy zakwitnie i zaowocuje nawet na słabszych glebach ale owoce będą mniejsze. Jeśli gleba jest nieodpowiednia przed posadzeniem drzewka trzeba ją przygotować czyli np. wymieszać ją z kompostem. Śliwę Amers można sadzić wczesną wiosna lub jesienią jeśli kupiona jest sadzonka z gołymi korzeniami. Drzewko w doniczce można sadzić także wtedy gdy jest w okresie wegetacji. Śliwa powinna być posadzona w dołek sporo szerszy od bryły korzeniowej, ponieważ korzenie nie mogą być zawinięte. Po posadzeniu sadzonkę trzeba solidnie podlać. Drzewka owocowe sadzone wiosną i w lecie wymagają więcej wody niż sadzone jesienią.
Ciecie
Drzewo tej odmiany podobnie jak inne odmiany śliw wymaga cięcia. Odmiana Amers jest łatwa do formowania i nie wymaga zwykle zbyt dużo troski. Formowanie sadzonek jest łatwe, gdyż nie wytwarzają one tak dużej liczby drobnych pędów jak np. Węgierki. Na śliwach Amers można z powodzeniem wyprowadzić zarówno korony szpalerowe jak i wrzecionowe. Drzewka przycina się po posadzeniu skracając pędy boczne o 1/3 ich długości jeśli są dłuższe niż 30 cm. Przewodnik trzeba uciąć 30-40cm nad ostatnim pędem. Jeśli pędów jest dużo zostawia się ich maksymalnie pięć. Resztę się wycina. Wycina się też wszystko do wysokości 50 cm. Jeśli drzewko jest bez rozgałęzienia należy je przyciąć do wysokość 70-90 cm. W latach późniejszych należy wycinać gałęzie chore, krzyżujące się i rosnące pionowo w górę (tzw. Wilki).
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.