Jabłoń Antonówka Zwykła STARA ODMIANA

Opis

Jabłoń Antonówka Zwykła – specyfikacja

podkładka:	P14
dojrzałość zbiorcza:	początek września
barwa kwiatów	białe różowe
pora kwitnienia	maj
wielkość owocu:	Bardzo duża
kształt owocu:	baryłkowy cylindryczny
barwa owocu:	żółty zielony
miąższ:	kwaskowaty aromatyczny
okres przechowywania:	do listopada
mrozoodporność:	bardzo wysoka
pochodzenie:	Rosja
zapylacze:	Delikates Lobo James Grieve Grafsztynek

Charakterystyka odmiany

Antonówka zwykła to bardzo stara jesienna odmiana jabłoni. Pochodzi z Rosji, prawdopodobnie z byłej guberni kurskiej. Obecnie jest jeszcze uprawiana na Białorusi, a także w krajach nadbałtyckich i w chłodnych rejonach Rosji. Znana i uprawiana jest też w krajach skandynawskich. W Polsce jest rozpowszechniona od dawna. Kiedyś była masowo uprawiana. Obecnie zastępują ją inne odmiany choć nadal jest dość popularna, szczególnie w uprawie amatorskiej ze względu na mrozoodporność i doskonałe właściwości przetwórcze. Jej siewki stanowią cenny materiał do produkcji drzewek owocowych. Szczepi się na nich te odmiany, które słabo wytrzymują mrozy. Znane są lokalne odmiany Antonówki. Antonówka Półtorafuntowa to odmiana o prostych pniach i większych owocach. Owoce są smaczniejsze ale mniej aromatyczne. Natomiast Antonówka Śmietankowa ma owoc większy i smaczniejszy ale też mniej aromatyczny. Ta odmiana pochodzi z Polski.

Drzewo

Drzewa rosną raczej nierównomiernie. Początkowo rośnie słabo i często ma krzywe, dość słabe pnie. Później rośnie silniej. Starsze drzewa mają szeroką, raczej spłaszczoną koronę. Korona składa się z niewielu konarów i nie zagęszcza się zanadto. Gałęzie są dość charakterystyczne, bo pokrywają je liczne krótkopędy. Odmiana kwitnie wcześnie i jest dobrym zapylaczem dla wielu odmian jabłoni. Kwiaty są wytrzymałe na mróz. Antonówka plonuje naprzemiennie, co sprawia, że opłacalność tej odmiany jest zmniejszona. Można jednak stosować przerzedzanie zawiązków w celu wyrównania owocowania w okresie silnego kwitnienia. W okres owocowania wchodzi średnio wcześnie lub późno. Owocuje obficie o ile jest dobrze pielęgnowana.

Owoce

Owoce antonówki są zwykle duże lub średniej wielkości. Mają nierówne boki, często cylindryczne choć nie zawsze, bo są też i baryłki. Owoce są spłaszczone. Skórka jest twarda i jasnozielona. Gdy owoce dojrzeją robi się zielonożółta. Miąższ bywa biały, z odcieniem kremowym lub zielonkawym. Jest przy tym gruboziarnisty, kwaskowaty, kruchy, luźny i bardzo aromatyczny. Dojrzała Antonówka Zwykła wydziela landrynkowy zapach. Czasem owoc ma lekki rumieniec. Gniazda nasienne są średniej wielkości, a nasiona liczne i dobrze wykształcone, jajowate. Owoce ze względu na dużą zawartość kwasów i pektyn oraz ze względu na smak nadają się na przetwory w tym na przetwórstwo przemysłowe( soki, dżemy, marmolady, kompoty, susz, mus). Z tego też względu popularność Antonówki zwykłej jest takie duże wśród działkowców. Można owoce również traktować jako deserowe.                                         

Zbiór i przechowywanie

Owoce można zbierać już w pierwszych dniach września. Warto się z tym pospieszyć, gdyż łatwo opadają z drzew. Owoce Antonówki można przechowywać przez październik i czasem przez listopad. Zależy to od roku i rejonu uprawy. Są dość trudne w przechowywaniu, bo ulegają oparzeliźnie powierzchniowej i brunatnej zgniliźnie. Szybko też przejrzewają. Jednak w przypadku tej odmiany nie ma to większego znaczenia, ponieważ przerobione na przetwory w słoikach mogą leżeć bardzo długo.

Odporność

Zdecydowanie największą zaletą Antonówki Zwykłej jest bardzo wysoka mrozoodporność, dzięki temu nie ma przeciwskazań do tego by mogła być uprawiana w każdym miejscu w Polsce. Antonówka może być jednak wrażliwa na suszę. Toteż w bardzo suche lata dobrze jest raz w tygodniu obficie podlać drzewko. Kolejną zaletą Antonówki jest to, że rzadko choruje. Wykazuje wysoką odporność na choroby grzybowe. Drzewo jest niestety wrażliwe na zarazę ogniową i brunatną zgniliznę.

Zapylanie

Jabłoń jest wyraźnie obcopylna. Warto więc do towarzystwa posadzić jej inne odmiany kwitnące w tym samym czasie. Gdy zapylacza nie ma owocuje słabo. Najlepiej zapylają Antonówkę: Pepina Szafranowa, Glogierka, Titówka, Grafsztynek, James Grieve, Lobo, Delikates.

Sadzenie

Antonówka jest mało wymagająca. Rośnie i owocuje prawie na wszystkich glebach z wyjątkiem gleb bardzo słabych i nieurodzajnych, suchych i piaszczystych. Na tych glebach owoce są drobniejsze. Lepiej więc by takie gleby były przed posadzeniem Antonówki wzbogacone. Drzewo lubi lekko kwaśne gleby, idealne to pH 6,2-6,7. Glebę zbyt kwaśną należy zwapnować, natomiast zbyt zasadową – zakwasić. Rozstaw sadzenia oraz minimalny poziom wód gruntowych przedstawiono poniżej.

Cięcie

Antonówkę podobnie jak inne jabłonie przycina się, jednak nie trzeba ciąć silnie z uwagi na słaby wzrost. Należy to robić zimą lub wiosną. Ze względu na wysoką mrozoodporność, jeśli nie mamy zbyt wiele czasu na przycinanie wiosną można Antonówkę ciąć już w styczniu. Jeśli pozostawimy drzewko bez opieki przez parę lat warto zastosować delikatne cięcie prześwietlające. Po posadzeniu jeśli drzewko nie ma rozgałęzienia skracamy przewodnik na wysokości 70-90cm. Jeśli są gałązki to skracamy je o 1/3 ich długości a przewodnik 40cm nad ostatnim pędem. Trzeba usunąć również pędy w niższych częściach pnia w zakresie 50cm od ziemi. Wycina się też pędy wyrastające równolegle do przewodnika, jeśli nie ma możliwości ich przygięcia.

Przeczytaj także na blogu:

• 5 dzikich lokatorów na Twojej jabłoni

• Jak chronić drzewa owocowe i krzewy przed ptakami?
• Bielenie pni drzew owocowych i krzewów
• Jak zabezpieczyć drzewka owocowe na zimę?
• Przycinanie drzew owocowych – jak i kiedy?
• Przygotowanie gleby pod sad
• Sadzenie drzew owocowych krok po kroku.
• Dlaczego sprzedaż wysyłkowa drzewek i krzewów owocowych po 10 października?