Jabłoń Antonówka Zwykła STARA ODMIANA

Jabłoń Antonówka Zwykła – specyfikacja

Jabłoń Antonówka Zwykła – charakterystyka odmiany

Jabłoń antonówka zwykła to bardzo stara jesienna odmiana jabłoni. Pochodzi z Rosji, prawdopodobnie z byłej guberni kurskiej. Obecnie jest jeszcze uprawiana na Białorusi, a także w krajach nadbałtyckich i w chłodnych rejonach Rosji. Jabłoń Antonówka znana jest też i uprawiana w krajach skandynawskich. W Polsce jest rozpowszechniona od dawna. Kiedyś była masowo uprawiana. Obecnie zastępują ją inne odmiany, choć nadal jest dość popularna. Jabłoń antonówka jest szczególnie ceniona w uprawie amatorskiej ze względu na mrozoodporność i soczyste, średniej wielkości owoce, które są idealne na przetwory. Jej siewki stanowią cenny materiał do produkcji drzewek owocowych. Szczepi się na nich te odmiany, które słabo wytrzymują mrozy. Znane są lokalne odmiany Antonówki. Antonówka Półtorafuntowa to odmiana o prostych pniach i większych owocach. Owoce są smaczniejsze, ale mniej aromatyczne. Natomiast Antonówka Śmietankowa ma owoc większy i smaczniejszy, ale też mniej aromatyczny. Ta odmiana pochodzi z Polski.

Drzewo

Drzewa rosną raczej nierównomiernie. Początkowo jabłoń antonówka rośnie słabo i często ma krzywe, dość słabe pnie. Później rośnie silniej. Starsze drzewa mają szeroką, raczej spłaszczoną koronę. Korona składa się z niewielu konarów i nie zagęszcza się zanadto. Gałęzie są dość charakterystyczne, bo pokrywają je liczne krótkopędy. Odmiana kwitnie wcześnie i jest dobrym zapylaczem dla wielu odmian jabłoni. Kwiaty są wytrzymałe na mróz. Antonówka plonuje naprzemiennie, co sprawia, że opłacalność tej odmiany jest zmniejszona. Można jednak stosować przerzedzanie zawiązków w celu wyrównania owocowania w okresie silnego kwitnienia. W okres owocowania wchodzi średnio wcześnie lub późno. Owocuje obficie o ile jest dobrze pielęgnowana.

Owoce

Owoce antonówki są zwykle duże lub średniej wielkości. Mają nierówne boki, często cylindryczne choć nie zawsze, bo są też i baryłki. Owoce są spłaszczone, skórkę mają twardą i jasnozieloną. Gdy owoce dojrzeją robi się zielonożółta. Miąższ bywa biały, z odcieniem kremowym lub zielonkawym. Jest przy tym gruboziarnisty, kwaskowaty, kruchy, luźny i bardzo aromatyczny. Dojrzała Antonówka Zwykła wydziela landrynkowy zapach. Czasem owoc ma lekki rumieniec. Gniazda nasienne są średniej wielkości, a nasiona liczne i dobrze wykształcone, jajowate. Owoce, ze względu smak i dużą zawartość kwasów i pektyn,nadają się na przetwory w tym na przetwórstwo przemysłowe (soki, dżemy, marmolady, kompoty, susz, mus). Antonówka jest tak popularna wśród działkowców. Uprawa Antonówki jest prosta, gdyż ta odmiana jabłoni jest odporna na choroby i mróz. Soczyste owoce idealnie nadają się na domowe soki, przetwory, marmolady do ciast, a pełnię swojego smaku odkrywają przy bezpośrednim spożyciu.

Jabłoń Antonówka — kiedy zbiór i jak przechowywać

W owocowanie Antonówka wchodzi średnio wcześnie lub późno. Zbiór owoców można rozpocząć już w pierwszych dniach września. Warto się z tym pospieszyć, gdyż łatwo opadają z drzew. Owoce Antonówki można przechowywać przez październik, a w chłodzie można je utrzymać nawet do listopada. Zależy to od roku i rejonu uprawy. Są dość trudne w przechowywaniu, bo ulegają oparzeliźnie powierzchniowej i brunatnej zgniliźnie. Szybko też przejrzewają. Jednak w przypadku tej odmiany nie ma to większego znaczenia, ponieważ przerobione na przetwory w słoikach mogą leżeć bardzo długo.

Odporność

Jabłoń antonówka jest bardzo odporna na mróz, dzięki temu nie ma przeciwskazań do tego by mogła być uprawiana w każdym miejscu w Polsce. Antonówka może być jednak wrażliwa na suszę. Toteż w bardzo suche lata dobrze jest raz w tygodniu obficie podlać drzewko. Kolejną zaletą Antonówki jest to, że rzadko choruje. Wykazuje wysoką odporność na choroby grzybowe. Drzewo jest niestety wrażliwe na zarazę ogniową i brunatną zgniliznę.

Zapylanie

Jabłoń jest wyraźnie obcopylna. Warto więc do towarzystwa posadzić jej inne odmiany kwitnące w tym samym czasie. Gdy zapylacza nie ma owocuje słabo. Najlepsi zapylacze Antonówki to: Pepina Szafranowa, Glogierka, Titówka, Grafsztynek, James Grieve, Lobo, Delikates, Oliwka Żółta, Wealthy, Cortland, Gloster, McIntosh.

Sadzenie

Antonówka jest mało wymagająca. Rośnie i owocuje prawie na wszystkich glebach z wyjątkiem gleb bardzo słabych i nieurodzajnych, suchych i piaszczystych. Na tych glebach owoce są drobniejsze. Lepiej więc by takie gleby były przed posadzeniem Antonówki wzbogacone. Drzewo lubi lekko kwaśne gleby, idealne to pH 6,2-6,7. Glebę zbyt kwaśną należy zwapnować, natomiast zbyt zasadową – zakwasić. Rozstaw sadzenia oraz minimalny poziom wód gruntowych przedstawiono poniżej.

Rozstaw sadzenia i poziom wód gruntowych – jabłoń antonówka

Cięcie

Antonówkę podobnie jak inne jabłonie przycina się, jednak nie trzeba ciąć silnie z uwagi na słaby wzrost. Należy to robić zimą lub wiosną. Ze względu na wysoką mrozoodporność, jeśli nie mamy zbyt wiele czasu na przycinanie wiosną można Antonówkę ciąć już w styczniu. Jeśli pozostawimy drzewko bez opieki przez parę lat, warto wówczas zastosować delikatne cięcie prześwietlające. Po posadzeniu jeśli drzewko nie ma rozgałęzienia skracamy przewodnik na wysokości 70-90cm. Jeśli są gałązki to skracamy je o 1/3 ich długości a przewodnik 40cm nad ostatnim pędem. Trzeba usunąć również pędy w niższych częściach pnia w zakresie 50cm od ziemi. Wycina się też pędy wyrastające równolegle do przewodnika, jeśli nie ma możliwości ich przygięcia.

Wpisy na blogu powiązane z tym produktem

17 gru

Kulinaria

Zimowa konfitura z jabłek i gruszek

22 lut

Choroby i szkodniki

Parch jabłoni – skąd się bierze, jakie objawy wywołuje i jak wyleczyć chore drzewa?

21 sty

Choroby i szkodniki

Opryski drzew i krzewów owocowych – krok po kroku

19 sty

Uprawa

Drzewka owocowe kolumnowe – jak uprawiać?