Porzeczka biała to nieco mniej popularna odmiana porzeczki czerwonej. Jej owoce różnią się nie tylko wyglądem, ale również smakiem i właściwościami. Doskonale nadają się do spożycia na świeżo, jak również na różnego rodzaju przetwory. Porzeczka biała jest bardzo łatwa w uprawie i pielęgnacji. Z tego względu ten typ krzewu poleca się zwłaszcza początkującym ogrodnikom. Jak zatem rozpocząć uprawę porzeczki białej? Podpowiadamy!
Porzeczka biała – charakterystyka
Porzeczka biała to gatunek krzewu zaliczany do rodziny agrestowatych. Naturalnie występuje w północnej części Ameryki Północnej. Obecnie uprawiana jest w wielu krajach, w tym również w Polsce. Porzeczka biała dorasta do około 3 metrów wysokości. W okresie kwitnienia, czyli w kwietniu, rodzi drobne kwiaty o jasnożółtej barwie. Owoce dojrzewają na przełomie lipca/sierpnia. Przypominają jagody i są zebrane w grona. Mają charakterystyczny, lekko kwaśny smak. Nadają się do bezpośredniego spożycia, ale również mogą zostać wykorzystane do produkcji domowych przetworów – dżemów, galaretek, soków lub win.
Właściwości porzeczki białej
Owoce białej porzeczki słyną z licznych właściwości zdrowotnych. Zawierają bardzo duże ilości witaminy A, która wzmacnia układ immunologiczny, wspiera prawidłowe funkcjonowanie narządu wzroku, bierze udział w produkcji czerwonych krwinek oraz działa przeciwnowotworowo. Ponadto owoce porzeczki białej są zasobne w witaminę C, E oraz witaminy z grupy B (B1, B2 i B9). Obfitują również w białka, tłuszcze, węglowodany, błonnik, pektynę oraz kwasy ograniczne oraz minerały: potas, fosfor, sód, magnez, żelazo i kobalt.
Owoce porzeczki białej mają niezwykle korzystny wpływ na zdrowie. Wspomagają funkcjonowanie mózgu, serca, a także układu odpornościowego. Ponadto wzmacniają naczynia krwionośne, jednocześnie zapobiegając pękaniu naczyń włosowatych. Zdrowe owoce porzeczki białej chronią przed szkodliwym działaniem wolnych rodników. Poprawiają stan włosów, skóry i paznokci.
Najpopularniejsze odmiany porzeczki białej
- Porzeczka biała z JuterBog – to odmiana plenna, o średniej porze dojrzewania. Wydaje owoce o subtelnym, słodko-kwaśnym smaku.
- Porzeczka biała Wiktoria – jest odmianą deserową. Owoce są słodkawe i bardzo aromatyczne. Najlepiej smakują na świeżo.
- Porzeczka biała Blanka – to późno dojrzewająca odmiana. Rodzi największe owoce wśród porzeczek białych. Mają one charakterystyczny, słodko-kwaśny smak.
Porzeczka Biała z Juterbog w doniczce
Porzeczka biała Blanka w doniczce
Porzeczka biała Wiktoria w doniczce
Porzeczka czarna NA PNIU
Porzeczka biała – uprawa
Porzeczka biała – podobnie jak inne sadzonki porzeczek – nadaje się do uprawy niemal w każdym rejonie Polski. Z uwagi na fakt, że rozpoczyna wegetację nieco później, niestraszne są jej wiosenne przymrozki. Krzew najlepiej rośnie i owocuje na stanowisku słonecznym (niedostateczna ilość słońca może spowodować, że jagody będą bardzo drobne). Porzeczka biała preferuje glebę żyzną lub próchniczą, o odczynie lekko kwaśnym. Źle znosi podłoże ciężkie, gliniaste i nieprzepuszczalne. Decydując się na posadzenie porzeczki białej należy pamiętać o jej regularnym nawadnianiu – podłoże powinno pozostawać stale wilgotne.
Zarówno krzewy porzeczki białej, jak i czarnej nie wymagają specjalnej pielęgnacji. Co około dwa lata warto nawozić rośliny kompostem lub obornikiem. Dzięki temu będą lepiej wzrastać i staną się odporne na różnego rodzaju choroby. Trzeba też pamiętać o regularnym przycinaniu białej porzeczki. Optymalny czas na tego typu zabieg to wczesna wiosna (przed rozpoczęciem okresu wegetacji) oraz jesień, ponieważ wtedy roślina ma największą zdolność do prawidłowego ukorzenienia się w glebie. Najczęściej pędy przycina się nad 2-3 oczkiem nad ziemią. Porzeczka biała świetnie nadaje się do uprawy amatorskiej, jak i profesjonalnej.
Kiedy sadzić porzeczkę białą?
Kiedy najlepiej posadzić porzeczkę białą? To pytanie z pewnością zadaje sobie niejeden ogrodnik. Istnieją dwa optymalne terminy, w których można sadzić tę roślinę. Pierwszym jest jesień (od października do listopada). W tym okresie podłoże bywa wyjątkowo wilgotne, co sprzyja prawidłowemu rozwojowi systemu korzeniowego. Drugim terminem jest wczesna wiosna (od marca do początku kwietnia). Warto posadzić porzeczkę możliwie jak najwcześniej, czyli zaraz po rozmarznięciu i obeschnięciu gleby. Wszelkie opóźnienia mogą niekorzystnie wpływać na rozwój rośliny.
Należy pamiętać, że porzeczki białe sadzi się nieco głębiej niż rosły w szkółce. Z kolei odstęp pomiędzy poszczególnymi sadzonkami powinien wynosić od 1 do 1,5 metra. Sadzonki szczepione na pniu sadzi się w odległości 1 m. Można przywiązać krzew do palika sznurkiem, co zapobiegnie ewentualnemu wyłamaniu. Biała porzeczka tuż po umieszczeniu w gruncie wymaga cięcia. Dzięki temu będzie miała szansę prawidłowo się rozkrzewić. W przypadku, gdy zdecydowaliśmy się na zakup porzeczki czarnej lub białej w doniczce, możemy ją tak naprawdę sadzić przez cały sezon wegetacyjny.
Choroby i szkodniki żerujące na porzeczce białej
Porzeczka biała jest odporna na niskie temperatury, jednak to nie wszystko. Krzew ten odznacza się także wysoką odpornością na choroby. Czasem plantację porzeczki białej może porazić antraknoza liści. To groźna choroba grzybowa, objawiająca się żółknięciem i opadaniem liści rośliny. Najczęściej daje się we znaki tuż po zbiorze owoców. Pod żadnym pozorem nie należy jej lekceważyć, ponieważ może doprowadzić nawet do całkowitej defoliacji liści. Aby zapobiec opadzinie warto wybierać odmiany odporne na tę chorobę. Należy do nich m.in porzeczka biała z Juterbog.
Dobrze zastosować naturalny oprysk z gnojówki, wyciągu z pokrzywy, cebuli lub czosnku. Oprócz tego, że zabezpieczy roślinę przed opadziną liści, to jeszcze przed groźnymi szkodnikami, takimi jak wielkopąkowiec porzeczkowy, mszyca porzeczkowo-czyściecowa czy zwójki.
Podsumowanie
Porzeczka biała to stosunkowo mało znany krzew owocowy. Tymczasem wspaniale nadaje się do uprawy w przydomowym ogrodzie. Jak sama nazwa sugeruje, rodzi białe jagody, które mają mnóstwo właściwości zdrowotnych. Uprawa porzeczki białej wcale nie jest trudna. Poradzi sobie z nią każdy – nawet najmniej doświadczony ogrodnik.