Uprawa Mini Kiwi w Twoim ogrodzie

Wśród wielu różnorodnych krzewów owocowych, których uprawa dopiero w ostatnich latach cieszy się zainteresowaniem ogrodników, znajduje się aktinidia ostrolistna. Znana również jako Mini Kiwi, Baby Kiwi czy Kiwiberry, jest rodzajem pnącza, którego drobne owoce zachwycają smakiem i stanowią wyjątkowo wartościowe źródło licznych substancji odżywczych. Sprawdź dlaczego warto uprawiać Mini Kiwi w ogrodzie i jak to robić, aby cieszyć się jego obfitymi plonami.

Mini Kiwi (aktinidia ostrolistna) – dlaczego warto je mieć w ogrodzie?

Powodów, dla których Mini Kiwi (Aktinidia) powinno się znaleźć w Twoim ogródku, jest przynajmniej kilka. Wśród nich wymienić należy:

• łatwość uprawy – aktinidia ostrolistna może być uprawiana na terenie całego kraju, jest bowiem odporna na nasze warunki atmosferyczne. Pnącze to nadaje się do uprawy towarowej i hobbystycznej, świetnie radzi sobie także w uprawach ekologicznych;
• owoce tej rośliny mają liczne wartości odżywcze i działanie antyoksydacyjne – są bogate w witaminy i polifenole. Można je jeść prosto z krzaczka i na przetwory (soki, dżemy, nalewki), do ciast i deserów, a nawet sałatek. Owoce MiniKiwi nie wymagają obierania, są też słodsze niż “zwykłe” kiwi, a więc na pewno w ich smaku zagustują nawet wybredne dzieci;
• wysoki plon – kilkuletnia sadzonka MiniKiwi ma pędy o długości od czterech do dziesięciu metrów i rodzi nawet kilkanaście kilogramów owoców (w zależności od odmiany);
• silne tempo wzrostu i ładny pokrój liści sprawiają, że krzewy MiniKiwi mogą stanowić bardzo atrakcyjny wizualnie element architektury ogrodowej.

Odmiany, na które warto zwrócić uwagę

Wybierając odmiany Mini Kiwi do ogrodu, warto zwracać uwagę nie tylko na smak i ilość owoców, ale także na wymagania poszczególnych odmian oraz na sposób ich zapylania. Jeśli planujesz mieć w ogródku tylko jedną roślinę – wybierz odmianę obupłciową. Taka roślina wytwarza zarówno kwiaty żeńskie, jak i potrzebne do ich zapylenia kwiaty męskie. Jeśli natomiast planujesz posadzić więcej krzewów – mogą być one jednopłciowe (pamiętaj wówczas o zakupie rośliny męskiej – tak zwanego zapylacza).

Obecnie na rynku dostępne są aktinidia ostrolistna i pstrolistna – w różnych odmianach. Oba gatunki nieco różnią się między sobą – przede wszystkim siłą wzrostu i zabarwieniem liści. Podczas gdy aktinidia pstrolistna ma liście zielono – różowo – białe i dorasta do pięciu metrów, pnącze aktinidii ostrolistnej osiąga aż 15 metrów długości i ma liście w kolorze zielonym.

Wśród odmian, które sprawdzają się w uprawie amatorskiej, znajdują się:

• odmiana Mini Kiwi Issai – pochodząca z Japonii Issai, należy do odmian obupłciowych. Rośnie niewielka, do czterech metrów długości. Jej owoce mają zieloną skórkę oraz miąższ i dojrzewają na przełomie września i października;
• odmiana dr Szymanowski – odmiana aktinidii pstrolistnej. Jej owoce są zielone, nadają się do jedzenia na surowo i do przetworów, dojrzewają wcześnie – pod koniec sierpnia. Zaletą tej odmiany jest obupłciowość oraz niewielkie rozmiary – dorasta do trzech – czterech metrów. Jest bardzo dekoracyjna, zwłaszcza w maju gdy jej liście przebarwiają się najpierw na biało, potem na różowo;
• odmiana Mini Kiwi Weiki – jednopłciowa żeńska odmiana aktinidii ostrolistnej, a więc do jej kwitnienia i owocowania, potrzebna jest druga, męska, roślina. Każdego roku daje nawet kilkanaście kilogramów smacznych, czerwonych owoców. Pnącze dorasta nawet do ośmiu – dziesięciu metrów;
• odmiana Mini Kiwi Purpurna Sadowa – także jednopłciowa. Pnącza tej odmiany są jednymi z najplenniejszych, każdego roku zbierzemy z niej kilkanaście kilogramów owoców. Podobnie jak wyżej wymieniona odmiana, także ta rośnie bardzo intensywnie. Jej smaczne owoce mają  purpurowy kolor skórki i miąższu, a zbierać je można w połowie września.
• odmiana męska Mini Kiwi Weiki (male) – wytwarza kwiaty męskie, które służą do zapylania innych odmian.

Właściwości owoców aktinidii ostrolistnej

Poszczególne odmiany Mini Kiwi wydają plony w postaci różnej wielkości owoców osiągających wagę od kilku do kilkunastu gramów. Jedne z nich są zielone, inne czerwone lub nawet purpurowe, ale łączy je jedno – wszystkie zawierają moc dobroczynnych składników odżywczych:

• witaminy – C i E,
• minerały – duże ilości potasu, wapnia, fosforu, magnezu,
• polifenole – działają przeciwnowotworowo, wspierają pracę układu sercowo – naczyniowego i pokarmowego, wzmacniają organizm,
• luteinę – niezbędnej do prawidłowej pracy narządu wzroku,
• aktinidin – to enzym o działaniu przeciwzakrzepowym oraz antyoksydacyjnym,
• błonnik pokarmowy dla lepszej pracy układu pokarmowego.

A do tego każde 100 g owoców Mini Kiwi ma tylko 52 kcal.

W owocach kiwi rozsmakują się wszyscy ci, którzy uwielbiają zjadać dary natury w całości i prosto z krzaczka. Nie trzeba ich obierać ani usuwać pestek – ich skórka jest delikatna i gładka, a pestki maleńkie. Są bardzo soczyste i słodkie, a w różnych ich odmianach wyczuć można różne nuty smakowe – banana, truskawki czy agrestu.

Wymagania Mini Kiwi

Rośliny aktinidii nie mają wysokich wymagań, ale aby mogły rodzić zdrowe, smaczne i liczne owoce, musimy zapewnić im optymalne warunki klimatyczne i glebowe.

Wymagania klimatyczne

Aktinidia to krzew, który świetnie radzi sobie w naszych warunkach klimatycznych. Zimą znosi mrozy sięgające nawet do -30 stopni Celsjusza. Należy jednak pamiętać, że rośliny te są wrażliwe na późnowiosenne przymrozki. Z tego względu należy od początku kwietnia (kiedy krzewy rozpoczynają wegetację) pilnie śledzić prognozy pogody i okrywać kiwi gdy spodziewane są ujemne temperatury.

Rośliny te lubią stanowiska słoneczne, lecz nie znoszą silnych wiatrów, dlatego też warto uprawiać je przy szpalerach drzew (na przykład topoli lub olchy).

Wymagania glebowe

Mini Kiwi lubi gleby żyzne, lekko kwaśne. Optymalne dla jego uprawy pH gleby wynosi od 5,5 do 6,5. Ważne, aby uprawiać je na glebach o dobrej strukturze, gleby zbyt zwięzłe, ciężkie i nieprzepuszczalne oraz piaszczyste i kamieniste nie będą stwarzały dla niego dobrych warunków.

Pamiętajmy, że system korzeniowy aktinidii nie znosi zalewania, które w kilka dni wywołać może porażenie grzybowe i śmierć krzewu. Gleba powinna być więc przepuszczalna i zasobna w składniki pokarmowe.

Uprawa i pielęgnacja

Jeśli stanowisko, na którym ma rosnąć aktinidia, zostanie wybrane i przygotowane starannie, z uwzględnieniem jej potrzeb, dalsza uprawa krzewów nie nastręczy już ogrodnikowi większych trudności.

Wybór sadzonki i sadzenie

Zdrowa sadzonka zawsze jest podstawowym warunkiem powodzenia uprawy, dlatego też należy wybierać rośliny bardzo starannie. Warto wybierać rośliny sprzedawane u producenta – to daje klientowi gwarancję pochodzenia sadzonki oraz jej zdrowia. Ważne, aby wybrać roślinę prowadzoną w doniczce i dobrze ukorzenioną, z kilkoma silnymi, zdrowymi pędami.

Aktinidię najlepiej sadzić wiosną, po ustąpieniu przymrozków. W tym celu należy wykopać dołek o głębokości ok. 50 cm (maks. 70 cm), umieścić w nim bryłę korzeniowa i zasypać ziemią. Sadzonki powinny być rozmieszczone w odległościach 2- 3 metrów w zależności od gatunku i odmiany. Pamiętajmy, że w przypadku odmian jednopłciowych na 1 okaz męski może przypadać nie więcej jak 6-8 żeńskich.

Nawadnianie roślin aktinidii

Latem aktinidia potrzebuje sporo wody, dlatego w okresach jej niedoboru należy regularnie nawadniać każdy krzew. Na większych plantacjach sprawdzi się system nawadniania, natomiast w ogródku wystarczy po prostu codziennie podlewać Mini Kiwi.

Nawożenie – czy i kiedy jest potrzebne?

Młoda aktinidia jest bardzo wrażliwa na nadmiar nawozów. Dlatego w czasie sadzenia dobrze jest zaprawić dół kompostem i nawozić sadzonkę dopiero w kolejnym roku. W uprawach amatorskich najlepszym pomysłem jest stosowanie nawozów wieloskładnikowych stosowanych od końca marca w dwóch – trzech comiesięcznych dawkach. Ostatnią dawkę podać należy najpóźniej w połowie czerwca – szczególnie w przypadku nawozów azotowych.

Podpieranie i przycinanie krzewów

Aktinidia to krzew silnie rosnący, a więc jego podpieranie jest koniecznością. W ogródku dobrze sprawdzi się w tym celu ażurowa altana czy pergola. Przycinanie jest wskazane ze względu na lepsze kwitnienie i owocowanie – wykonuje się je zimą lub na przedwiośniu. Pędy należy przyciąć tak, aby na każdym zostało od ośmiu do dwunastu pąków.

Szkodniki i choroby aktinidii

Aktinidia jest jedną z tych roślin, które nie są atakowane przez szkodniki i choroby – pod warunkiem zapewnienia im właściwych warunków. Dlatego ogrodnik nie musi się martwić, że przyjdzie mu całe lato spędzić z opryskiwaczem w dłoni.

Podsumowanie

Aktinidia to roślina, która, prawidłowo pielęgnowana, jesienią obdaruje nas niezwykle smacznymi i zdrowymi owocami z soczystym miąższem i miękką skórką. Krzew ten jest wyjątkowo wdzięczny i lubiany przez owady – z pewnością będzie więc jednym z cenniejszych nabytków w przydomowym ogródku.